Και τώρα, που ο κουρνιαχτός κατακάθισε... Κι ήρθε η καθημερινότητα κι η ρουτίνα στον καθένα… Ως απόηχος από τον εορτασμό της 25^ης Μαρτίου 2021!.. Περηφάνια για τους Λεβέντες μας, που παρέλασαν… Θλίψη και θυμός για κάτι που δημιουργεί ερωτηματικά… και δε βλέπω αντιδράσεις… Δεν μπορεί η φιλαρμονική του στρατού να αρχίζει παιανίζοντας το «Όλη Δόξα όλη χάρη, Άγια Μέρα ξημερώνει… Στην Αγία Λαύρα πρώτα, τις χρυσές ακτίνες χύνει…» και το  Ιερό Λάβαρο της Αγίας Λαύρας να παρελαύνει στην ʺόποια σειράʺ, ενώ σε όλες τις μέχρι τώρα, τουλάχιστον, μαθητικές παρελάσεις, τιμής ένεκεν,  παρήλαυνε πρώτο, κρατώντας το Υπερήφανα και με Λεβεντιά οι μαθητές μας του Λυκείου Καλαβρύτων… Περηφάνια και ʺΚαλαβρυτινήʺ έξαρση, καθώς βλέπεις συμπατριώτες σου από το θεατρικό όμιλο «Πάνος Μίχος» να παρουσιάζουν, εδώ και τόσα χρόνια,  την αναπαράσταση της Ορκωμοσίας των Αγωνιστών, που έγινε ξημερώνοντας στην Αγία Λαύρα τη 17^η Μαρτίου 1821 (εορτή του Αγίου Αλεξίου), όπως για πρώτη φορά και πολύ σωστά φέτος πραγματοποιήθηκε (κι είθε να καθιερωθεί), και μετά από μερικές ημέρες στα Καλάβρυτα, την 21η Μαρτίου, από τον ίδιο όμιλο, η αναπαράσταση της Κατάληψης κι Απελευθέρωσης της πόλης των Καλαβρύτων, της Πρώτης σκλαβωμένης Ελληνικής πόλης… Θλίψη και θυμός όταν τα παραπάνω παρουσιάζονται οπουδήποτε και παράκαιρα, και δεν εξηγείται από κάποιον η σωστή χρονική περίοδος  των ιστορικών αυτών γεγονότων. 17^η Μαρτίου 1821… Ορκωμοσία των Αγωνιστών στην Αγία Λαύρα από τον Π. Π. Γερμανό… 21^η Μαρτίου 1821… Κατάληψη και Απελευθέρωση της Πόλης των Καλαβρύτων, της Πρώτης Σκλαβωμένη Ελληνικής Πόλης… Θλίψη και θυμός όταν από μερικούς ʺξερόλεςʺ αλλοιώνεται η Ιστορία, διαστρεβλώνονται γεγονότα, ʺμυθοποιούνταιʺ αλήθειες, αλλοτριώνεται η μνήμη… «…Μη, λοιπόν, όλοι εσείς θέλετε να με ποτίσετε με το νερό της λησμοσύνης! …Μη, λοιπόν, όλοι εσείς θέλετε να μου στερήσετε τη χαρά εκείνης της μοναδικής, ιστορικής μνήμης! …Μη, λοιπόν, όλοι εσείς θέλετε να στραγγαλίσετε στα μέσα μου τούτα τα ευχάριστα, πατριωτικά κι υπερήφανα βιώματα και συναισθήματα! ʺΜη σάς παρακαλώ σας μη λησμονάτεʺ το ʺένδοξο τούτο μικρό αλωνάκιʺ της πατρίδας μας! Αφήστε το στην ησυχία της ηρωικής, μαρτυρικής και δοξαστικής του διαδρομής!... Σεβαστείτε και ʺκλείστε μέσα στην καρδιά σαςʺ την προσφορά των ηρώων και των μαρτύρων του, και τότε ʺθα αισθανθείτε να σας πλημμυρίζειʺ το μεγαλείο της Ευγνωμοσύνης!!!» (Φ. τ. Κ., τ. Φεβρουαρίου 2011, σελ.4) Σαν τέλειωμα… Παραφράζοντας τους στίχους του Μίμη Τσιφόρου… «… Γεια και χαρά σας Λεβέντες, Πατριώτες, Καλαβρυτινοί, που η μάνα αν δε σας γέννα, ούτε Άγια Λαύρα θα ’χαμε, ούτε κι Εικοσιένα!..» Θεόδωρος  Γ.  Θανόπουλος