Διαβάζοντας στον ιστότοπο kalavrytanet  τα τρία εύστοχα κείμενα των συμπατριωτών μας:

• Αθαν. Ι. Ζησιμόπουλου «Μεθοδευμένη παραποίηση των ιστορικών γεγονότων!»
• Γεώργιου Β. Μάρκου «Τοπικιστική Προεδρική Μικρότητα»
• Θ. Λάγιου «Σχετικά με την υποβάθμιση των Καλαβρύτων στις εκδηλώσεις των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης».

Μετά από αυτά ανακοινώθηκαν και οι διαμαρτυρίες των Ανδρέα Φούρα, Κώστα Νικολόπουλου-Καμενιανίτη, Παγκαλαβρυτινής και Ένωσης Καλαβρυτινών Αθήνας, σχετικά με τη μεταχείριση του Λαβάρου της Αγίας Λαύρας στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα. Αυτά όλα, αποτέλεσαν την αφορμή να θυμηθώ, τις δηλώσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των Καλαβρυτινών το Μάρτη του 1966, οπότε ανέσυρα από το αρχείο μου ανταπόκριση της Ελληνόφωνης εφημερίδας της Νέας Υόρκης ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ, όπου αναδημοσιεύει ανταπόκριση από την Αθήνα των Τάϊμς της Νέας Υόρκης, τα οποία παραθέτω πιο κάτω με τη διαπίστωση ότι μετά από 55 χρόνια τα ίδια και τα ίδια για το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός. Τώρα το γιατί και το πώς είναι ένα τεράστιο θέμα το οποίο δεν το αγγίζουμε και δεν το συζητάμε για να μη θιγούν διάφορα κατεστημένα ιδεολογικά και πολιτικά συμφέροντα χωρίς να κάνουμε την παραμικρή προσπάθεια να ξεφύγουμε από καθιερωμένους μύθους και ν’ αντικρίσουμε την ιστορική πραγματικότητα. Βέβαια αυτά ελπίζω μέχρι τον εορτασμό για τα 250 χρόνια να έχουν αρχίσει να συζητιούνται... Τώρα ας δούμε τι έγραφαν οι Τάϊμς της Νέας Υόρκης πριν 55 χρόνια για τα Καλάβρυτα και το εθνικό μας ζήτημα.  

Νέα Υόρκη 9/3. (Ιδ. Αντ.)

Θέμα συζητήσεων και αντεγκλήσεων κατέστη και εδώ (Νέα Υόρκη), η διένεξις Καλαβρύτων - Καλαμάτας ως προς την έναρξιν της Επαναστάσεως του 1821.

Οι Τάϊμς της Νέας Υόρκης, μία των μεγαλυτέρων εφημερίδων του κόσμου, εις ανταπόκρισίν της εξ Αθηνών, γράφει τα κατωτέρω:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΣ ΠΕΝΘΕΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΒΙΒΑΣΘΗ ΔΙΑ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΧΟΝΟΙΑΝ.

Αθήναι Μαρτίου 6: Ο νέος Πελοποννησιακός πόλεμος έληξεν σήμερον, η τιμή και η ιστορία μιας πόλεως κατεπλακώθη από το βάρος των πολιτικών συμφερόντων. Καλάβρυτα της βορείου Πελοποννήσου πόλις ήτις προσωρινώς ανεγνωρίσθη ως «πρώτη πόλις απελευθερωθείσα από τους Τούρκους το 1821 στον πόλεμον  της ανεξαρτησίας», ήτο εις πένθος. Της εκκλησίας αι καμπάναι εκτυπούσαν και μαύραι σημαίαι διαμαρτυρίας υψώθησαν άνω όλων των κτιρίων. Ο τίτλος ήτο προσωρινός. Η νότιος Πελοποννησιακή πόλις Καλαμάτα, επίσης λέγει ότι της ανήκει η τιμή. Την υπεστήριξε η γείτων πόλις Σπάρτη. Εννέα μέλη της Βουλής από την περιοχήν, εφοβέρηξαν να αποσύρουν την υποστήριξίν των από την Κυβέρνησιν Στεφάνου Στεφανόπουλου λόγω της υποθέσεως. Το τοιούτον θα έρριπτε την κυβέρνησιν, ήτις έχει μόνον τέσσαρας θέσεις πλειοψηφίας. Ώστε χθες το εσπέρας, η απόφασις ετροποποιήθη. Τα Καλάβρυτα είπεν ο υπουργός των Εσωτερικών Φωκίων Ζαΐμης θα αναγνωρίζωνται ως η μόνη «πρώτη πόλις ήτις επολιορκήθη από τας επαναστατικάς δυνάμεις με ευχάριστα αποτελέσματα».

Οι κάτοικοι των Καλαβρύτων επένθησαν. Μεγάλη αντιπροσωπεία από την ορεινήν πόλιν, ήτις αφίχθη εις Αθήνας δια να πολεμίση δια την τιμήν της, επανήλθεν δια να ανακοινώσει την αποτυχίαν της. Εις της αντιπροσωπείας είπε: «Η ιστορία ήλλαξε πρόσωπον και εστραγγαλίσθη εξ αιτίας των πολιτικών συμφερόντων».

  Σπύρος Σοκορέλης